मूव्ही रिव्ह्यू- सरजमीन: देश विरुद्ध मुलगा- जेव्हा वडिलांच्या डोळ्यांत अश्रू व अंगात गणवेश असतो, तेव्हा प्रत्येक निर्णय परीक्षा बनतो

‘नादानियां’ नंतर, इब्राहिम अली खानचा दुसरा चित्रपट ‘सरजमीन’ हा चित्रपट ओटीटी प्लॅटफॉर्म जिओहॉटस्टारवर प्रदर्शित झाला आहे. धर्मा प्रॉडक्शनच्या बॅनरखाली बनवण्यात आलेल्या या चित्रपटाचे दिग्दर्शन बोमन इराणी यांचा मुलगा कयोज इराणी करत आहे. या चित्रपटात इब्राहिम अली खानसोबत पृथ्वीराज सुकुमारन आणि काजोल यांच्या महत्त्वाच्या भूमिका आहेत. या चित्रपटाची लांबी २ तास १७ मिनिटे आहे. दैनिक भास्करने या चित्रपटाला ५ पैकी ३ स्टार रेटिंग दिले आहे.

चित्रपटाची कथा काय आहे?

ब्रिगेडियर विजय मेनन (पृथ्वीराज) साठी, देश प्रथम येतो. पण जेव्हा त्याचा मुलगा हरमनचे (इब्राहिम) एका मोहिमेदरम्यान अपहरण केले जाते आणि दहशतवादी त्यांच्या साथीदाराची सुटका करण्याची मागणी करतात, तेव्हा विजयला एक कठीण निर्णय घ्यावा लागतो.

त्याची पत्नी मेहरनिशा (काजोल) हिच्या आग्रहास्तव, तो सुटकेसाठी तयार होतो, परंतु शेवटच्या क्षणी, देशभक्ती त्याच्या मुलापेक्षा मोठी ठरते आणि तो गोळीबार करतो. दहशतवादी हरमनला पुन्हा सोबत घेऊन जातात.

हरमन ८ वर्षांनी परत येतो, पण आता त्याचे हेतू बदलले आहेत. त्याची आई त्याला मिठी मारते, पण त्याच्या वडिलांच्या शंका संपत नाहीत. इथेच कथेला वळण मिळते. तो खरोखर बदलला आहे की तो शत्रूच्या हातचा प्यादा बनला आहे?

स्टारकास्टचा अभिनय कसा आहे?

पृथ्वीराजने एका लष्करी अधिकाऱ्याच्या भूमिकेत संयम आणि सन्मानाने उत्तम काम केले आहे. काजोल आईच्या भूमिकेत भावनिक खोली आणते आणि क्लायमॅक्समध्ये एक आश्चर्य देखील देते. इब्राहिमने मागील चित्रपटापेक्षा चांगले काम केले आहे, परंतु त्याला अजूनही अधिक मेहनत घ्यावी लागेल. हरमनच्या व्यक्तिरेखेची तीव्रता पूर्णपणे जाणवलेली नाही.

चित्रपटाचे दिग्दर्शन आणि तांत्रिक बाजू कशी आहे?

कयोज इराणी यांनी त्यांच्या पहिल्याच दिग्दर्शनात देशभक्ती आणि पितृत्व यांच्यातील संघर्ष दाखवण्याचा प्रयत्न केला आहे. यादरम्यान, ‘शक्ती’ आणि ‘फना’ सारख्या चित्रपटांची झलक पाहायला मिळते. कथेत अनेक ट्विस्ट आहेत, ज्यापैकी काही प्रभाव पाडतात, तर काही खूप जास्त वाटतात. कथेचा कळस भावनिक आणि धक्कादायक आहे, परंतु मधल्या भागात पकड थोडी सैल होते.

चित्रपटातील संवाद, “सबसे आगे देश, इसका मतलब ये नहीं कि सबसे पीछे बेटा” आणि “मैं भूल गया… मेरा बेटा मुझसे अलग है, वो मेरी तरह बदलने से नहीं डरता, मुश्किलों से लड़ता है”, हे मार्मिक आणि हृदयस्पर्शी आहेत.

चित्रपटाचे संगीत कसे आहे?

गाणी प्रसंगनिष्ठ आहेत पण संस्मरणीय नाहीत. पार्श्वसंगीत सरासरी आहे.

अंतिम निकाल, पहावा की नाही?

जेव्हा सैनिकाचा गणवेश आणि वडिलांचे हृदय समोरासमोर असते तेव्हा प्रत्येक निर्णय सोपा नसतो हे या चित्रपटात दाखवले आहे. जर तुम्हाला भावनिक नाटक, वडील-मुलाचा संघर्ष आणि देशभक्तीपर चित्रपट आवडत असतील तर तुम्हाला हा चित्रपट आवडेल, जरी खूप ट्विस्ट आणि मंद गतीची कथा लक्ष विचलित करते.