पहलगाम4 मिनिटांपूर्वी
- कॉपी लिंक
पहलगाम हल्ल्यानंतर, व्हॉट्सअॅपवर चॅटिंगचा एक फोटो आणि स्क्रीनशॉट व्हायरल झाला आहे. त्यावर पहलगाममध्ये खेचर सवारी करणाऱ्या एका व्यक्तीचे चित्र आहे. असा दावा करण्यात आला की गाढव मालकाने लोकांना त्यांच्या धर्माबद्दल विचारले होते. ते शस्त्रांबद्दलही बोलत होते.
व्हायरल झालेल्या फोटोवर काश्मीर पोलिसांनी कारवाई केली. त्यात दिसणाऱ्या व्यक्तीची ओळख पटवली. शुक्रवारी गंदरबल पोलिसांनी चित्रात दिसणाऱ्या अयाज अहमद जुंगालला अटक केली. तो गंदरबल येथील गोहीपोरा रायजानचा रहिवासी आहे. सोनमर्गमधील थजवास ग्लेशियर येथे पोनी सेवा (खेचर सवारी) प्रदान करते. पोलिस त्याची चौकशी करत आहेत.
खरंतर, ती स्त्री जिच्याशी अयाजने धर्माबद्दल बोलले होते. ती उत्तर प्रदेशातील जौनपूर येथील मॉडेल एकता तिवारी आहे. तिने सांगितले होते की, २० एप्रिल रोजी आम्ही पहलगाममध्ये असताना दोन संशयितांनी तिला तिच्या धर्माबद्दल विचारले होते. एकताचे त्या लोकांशी भांडणही झाले. ते शस्त्रांबद्दलही बोलत होते. आमचा २० जणांचा गट दरीत वर जाण्याऐवजी मागे वळला.
एकताच्या म्हणण्यानुसार, ही घटना दुपारी १२ ते २ च्या दरम्यान घडली. सीआयएसएफमध्ये काम करणाऱ्या माझ्या मेहुण्याने मला संशयित दहशतवाद्यांचे रेखाचित्र पाठवले होते. त्या लोकांपैकी दोघे तेच होते, ज्यांच्याशी माझा आणि आमच्या गटाचा वाद झाला होता. हे लोक आम्हाला २२ एप्रिल रोजी जिथे गोळीबार झाला होता, तिथे घेऊन जाऊ इच्छित होते.
अयाजशी संबंधित व्हायरल पोस्ट…
व्हायरल व्हाट्सअॅप पोस्टमध्ये, अयाज अहमद लाल वर्तुळात दिसत होता.
हा फोटो २० एप्रिलचा आहे. एकता खेचर सवारीतील व्यक्तीशी वाद घालत आहे.
एकता तिवारीने तिच्या कहाण्या सांगितल्या…
‘आम्ही १३ एप्रिल रोजी जौनपूरहून जम्मू आणि काश्मीरला निघालो. गटात २० लोक होते. प्रथम आम्ही वैष्णोदेवीला गेलो, तिथून गेल्यानंतर आम्ही सोनमर्ग आणि श्रीनगरला भेट दिली. आमचा गट २० एप्रिल रोजी पहलगामला पोहोचला. आम्ही वर चढत असताना, काही लोक ज्या पद्धतीने बोलत होते, ते मला थोडे संशयास्पद वाटले. प्रथम त्याने माझे नाव विचारले, नंतर म्हणाला – तुम्ही तुमच्या नावापुढे काय लावता? मी सहसा माझे आडनाव कोणालाही सांगत नाही.
मग त्याने विचारले की तू विवाहित आहेस की नाही. मी म्हणाले – माझा नवरा माझ्यासोबत आला नाही, तर माझा नवरा आणि मुले माझ्यासोबत होती. त्याने विचारले- तुम्ही कुठून आलात? ते म्हणाले की मी राजस्थानचा आहे, पण सध्या मी बाबा काशी विश्वनाथांच्या शहरातून येत आहे, मग त्यांनी मला अजमेरबद्दल विचारले. मी म्हणाले- हो, मला अजमेर माहित आहे.
त्याने विचारले- तुम्ही कधी अजमेर दर्ग्यात गेला आहात का? मी उत्तर दिले, नाही. मी तिथे कधीच गेले नाही. मी नेहमीच वसतिगृहात राहिले आहे, त्यामुळे मी तिथे जाऊ शकले नाही. यानंतर, माझ्या मानेवरील टॅटूकडे बोट दाखवत तो म्हणाला- तुझ्या मानेवर ओम टॅटू आहे, तू कोणत्या देवावर विश्वास ठेवतेस? मी म्हणाले- मी भोले बाबांवर विश्वास ठेवते. त्यांच्या कृपेमुळेच मी आज येथे आहे.
यानंतर त्याने विचारले, तुम्हाला कधी अमरनाथला जायला आवडेल का? मी म्हणाले- हो, पण तिथे जाण्यासाठी नोंदणी आहे आणि ते कसे केले जाते हे मला माहित नाही. यावर तो म्हणाला, तुम्हाला नोंदणीची गरज नाही, मी तुम्हाला थेट दर्शन मिळवून देईन. मी त्याला त्याचा संपर्क क्रमांक मागितला, तेव्हा त्याने तो देण्यास नकार दिला. तो म्हणाला- फक्त तारीख सांगा. हेच मला संशयास्पद वाटले.
हा फोटो एकता आणि तिचा पती प्रशांतचा आहे. एकताने सांगितले की, १३ एप्रिल रोजी ती २० जणांच्या गटासह काश्मीरला भेट देण्यासाठी गेली होती.
एकता म्हणाली – कुराणवर वादविवाद झाला होता.
एकता तिवारी म्हणाली- त्याने विचारले की तुम्ही कधी कुराण वाचले आहे का? मी नकार दिला. तो म्हणाला- तू ते का वाचले नाहीस? म्हणून मी त्याला सांगितले की माझे सर्व मित्र मुस्लिम आहेत, मी त्यांच्याकडून शिकेन. तिने पुढे सांगितले की तिला उर्दू येत नव्हते आणि म्हणून ती वाचू शकत नव्हती.
एकताच्या म्हणण्यानुसार, कुराणच्या मुद्द्यावर आमची त्या लोकांशी चर्चा झाली. ते लोक वारंवार धर्म आणि कुराण याबद्दल बोलत होते. मग, आम्हाला त्याच्यावर संशय येऊ लागला. त्यांनी त्यांच्या मोज्यांमध्ये एक छोटा फोन लपवला होता; त्याद्वारे ते कोणाशी तरी बोलत होते. आम्हाला काहीतरी गडबड आहे असे वाटले.
खेचर मालक म्हणाला- प्लॅन ए फसला, चला बी वर काम करूया, ३५ तोफा मागवल्या.
एकताच्या म्हणण्यानुसार, खेचर मालकाने फोनवर सांगितले – प्लॅन ए फेल झाला आहे, आता प्लॅन बी सुरू होईल. ३५ तोफा खोऱ्यात पाठवून ठेवण्यात आल्या आहेत. तो मुलगा त्यांना घ्यायला गेला आहे. तो सांगत होता की बंदुका गवताच्या पेटीत ठेवल्या होत्या. तेव्हाच मला संशय आला. मी त्याच्या गाढवावरून उडी मारली आणि म्हणाले की मला परत जावे लागेल. जेव्हा मी परत येऊ लागले, तेव्हा माझ्याशी गैरवर्तन झाले. माझ्या खांद्यावर हात ठेवून मला ढकलण्यात आले.
माझ्या भावाच्या गळ्यात रुद्राक्ष होता, त्यालाही वाईट वागणूक देण्यात आली. ते आम्हाला विचारत होते की तुम्ही कुराण का वाचले नाही? ते आम्हाला जबरदस्तीने वर नेण्याचा प्रयत्न करत होते, जिथे नंतर हल्ला झाला (२२ एप्रिल). त्यांना मला त्याच ठिकाणी घेऊन जायचे होते.
आम्हाला वाटले की हा दहशतवादी हल्ला २२ तारखेला नाही, तर २० तारखेला होणार आहे. मी तिथे असलेल्या सर्वांना ओरडत होते की ही जागा सुरक्षित नाही, तुम्ही सर्वांनी खाली उतरा.
संशयास्पद रेखाचित्रे असलेले दोन लोक दिसले
एकता म्हणाली की काही लोकांनी माझे म्हणणे ऐकले आणि त्यांच्या खेचर मालकांशी बोलून परतले, पण काही लोक पुढे गेले. ते वारंवार बंदुका आणि हिंदू धर्माचा उल्लेख करत होते, तेव्हाच मला त्यांच्यावर संशय आला. त्यावेळी मला कल्पना नव्हती की ते दहशतवादी आहेत, पण तिथे जाणे सुरक्षित नाही हे निश्चितच वाटले.
ते आमच्या ग्रुपबद्दलही विचारपूस करत होते. मी हे सर्व २० एप्रिल रोजी दुपारी १२ ते २ च्या दरम्यान पाहिले. माझा मेहुणा सीआयएसएफमध्ये आहे. त्याने मला गुप्तचर संस्थांनी जारी केलेले स्केचेस पाठवले होते. जेव्हा त्यांनी मला विचारले की मी त्यांच्यापैकी कोणाला ओळखते का, तेव्हा मी हो म्हटले, स्केचमधील दोघेही तेच लोक आहेत, ज्यांच्याशी माझे भांडण झाले होते.
त्याने मला मेसेज केला की हे दहशतवादी आहेत. मी माझ्या व्हाट्सअॅप ग्रुपमध्येही हे नमूद केले आहे. माझ्यासोबत गेलेल्या मित्रांनीही त्याला ओळखले. जेव्हा त्यांना पुढे येऊन निवेदन देण्यास सांगितले तेव्हा कोणीही पुढे आले नाही, पण माझ्याकडे त्यांचे चॅट आणि स्क्रीनशॉट आहेत.
स्केच पाहताच मी ते ओळखले. सर्वप्रथम मी १०७६ या क्रमांकावर फोन केला. मुख्यमंत्री योगीजींना, पण तिथे माझे शब्द गांभीर्याने घेतले गेले नाहीत. आम्ही अडीच मिनिटे बोललो, पण काहीच प्रतिसाद मिळाला नाही.
Doonited Affiliated: Syndicate News Hunt
This report has been published as part of an auto-generated syndicated wire feed. Except for the headline, the content has not been modified or edited by Doonited.
