लढाऊ वैमानिकांनी स्वतः शहीद होऊन 1200 कुटुंबांना वाचवले: प्रत्यक्षदर्शींनी सांगितले- बॉम्बसारखा स्फोट झाला, मृतदेहांचे तुकडे तुकडे झाले

बॉम्बस्फोट झाल्यासारखे वाटले विमान अपघातानंतर सर्वात आधी घटनास्थळी पोहोचलेले मनोज प्रजापती म्हणतात- अपघात झाला तेव्हा मी गावात होतो. मी एक विमान हवेत डावीकडे आणि उजवीकडे हलताना पाहिले. हवेत डोलणारे विमान अचानक एका झाडावर आदळले.

टक्कर झाल्यानंतर, विमान १०० मीटरपेक्षा जास्त अंतरापर्यंत घसरत राहिले. त्याला आग लागली. विमानाचा स्फोट इतका मोठा होता की जणू काही बॉम्ब फुटल्यासारखे वाटत होते. गावात गोंधळ उडाला. अपघातस्थळी लोक पोहोचले. त्यांनी पोलिस आणि प्रशासनाला माहिती दिली.

विमान जळत होते, मृतदेहांचे अवयव १०० मीटर अंतरावर पडले होते प्रत्यक्षदर्शी विजय शर्मा यांनी सांगितले की, जेव्हा आम्ही घटनास्थळी पोहोचलो, तेव्हा संपूर्ण परिसर धुराने वेढलेला होता. दोन्ही वैमानिकांच्या मृतदेहांचे तुकडे १०० ते २०० मीटरच्या परिघात पडले होते. आम्ही जिकडे पाहिले तिकडे फक्त विनाशाचे दृश्य होते. विमानाचा ढिगारा ५०० मीटरच्या परिघात पडला होता. आजूबाजूच्या २० ते ३० किलोमीटरवरील गावकरी अपघातस्थळी पोहोचले होते

पोलिस आणि प्रशासन येण्यापूर्वीच सुमारे १५०० ग्रामस्थ तिथे जमले होते. माहिती मिळताच पोलिस आणि प्रशासनाचे अधिकारी अर्ध्या तासात घटनास्थळी पोहोचले. लष्करही एका तासात अपघातस्थळी पोहोचले. हेलिकॉप्टर, रुग्णवाहिका, अग्निशमन दलासह अनेक पथके पोहोचली.

बुधवारी रात्री उशिरापर्यंत, हवाई दल, लष्कर आणि पोलिस कर्मचारी अपघाताशी संबंधित पुरावे गोळा करण्यात आणि मलबा गोळा करण्यात व्यस्त होते. लष्कराने गावातच तळ ठोकला होता. रात्री उशिरापर्यंत लष्करी वाहने गावात ये-जा करत होती.

९ जुलै रोजी चुरूच्या भानुदा गावात भारतीय हवाई दलाचे जग्वार लढाऊ विमान कोसळले.

मी जवळून पाहिले तेव्हा काहीच उरले नव्हते. स्फोट ऐकून घटनास्थळी पोहोचलेला १६ वर्षीय धोनी चरण म्हणतो की, आम्ही घटनास्थळी पोहोचलो तेव्हा विमानाच्या चाकांना आग लागलेली दिसली. सर्वत्र कचरा होता. आम्हाला वाटले की कदाचित कोणीतरी वाचले असेल, त्याला बाहेर काढण्याचा प्रयत्न करूया. जेव्हा आम्ही जवळ गेलो तेव्हा काहीही शिल्लक नव्हते. दोन्ही वैमानिकांच्या मृतदेहाचे तुकडे सर्वत्र विखुरलेले होते. जिथे विमान कोसळले तिथे गवत, झाडे आणि वनस्पती राखेत रूपांतरित झाल्या होत्या. अपघाताची माहिती मिळताच मोमासर, भानुदा, हमुसर, सिक्राली, बडा की धानी, पाबुसर, राजलदेसर, बंदवा, बिनादेसर आणि जवळपासच्या गावातील ग्रामस्थ घटनास्थळी पोहोचले.

त्याने आपल्या प्राणाची आहुती देऊन गावकऱ्यांचा जीव वाचवला भानुदा विडावतन आणि भानुदा चरणन येथे सुमारे १२०० कुटुंबे राहतात. भानुदा ते राजलदेसर या भानुदा चारन येथील रस्त्याजवळ जग्वार विमान कोसळले. भानुदा विडावतनचे मोहित शर्मा म्हणतात की दोन्ही वैमानिकांनी आपल्या प्राणांची आहुती देऊन आमच्या दोन्ही गावातील लोकांना जीवनदान दिले आहे. जर विमान या दोन्ही गावांवर पडले असते तर अधिक लोक मारले गेले असते. दोघांनीही शेवटच्या क्षणापर्यंत गावावर विमान कोसळू दिले नाही.

ऑपरेशन सिंदूर दरम्यान क्षेपणास्त्राचा एक तुकडाही पडला होता. मोहित आणि विजय सांगतात की, मे महिन्यात ऑपरेशन सिंदूर दरम्यान एका क्षेपणास्त्राचा ढिगारा गावाजवळील एका निर्जन ठिकाणी पडला. योगायोगाने, ज्या ठिकाणी क्षेपणास्त्र पडले ते ठिकाण जग्वार विमान कोसळले त्या ठिकाणापासून फक्त दीड ते दोन किलोमीटर अंतरावर आहे. मोहित सांगतात की त्या वेळी रात्री १२ वाजण्याच्या सुमारास त्यांना आकाशातून एक जळणारा तुकडा पडताना दिसला. तो जमिनीवर आदळताच मोठा स्फोट झाला. सकाळी जेव्हा ते तिथे गेले तेव्हा त्यांना वाळूमध्ये गाडलेला २०-२५ फूट लांबीचा क्षेपणास्त्राचा तुकडा दिसला. नंतर सैन्याने तो निकामी केला.

ज्या ठिकाणी जेट पडले तिथे कोणतेही बांधकाम नाही. तिथे फक्त झाडे आणि झुडुपे आहेत.

संपूर्ण गाव छावणी बनले, सैन्य रात्रभर काम करत राहिले अपघातानंतर भानुदा गावाकडे जाणारा रस्ता बंद करण्यात आला. गावात पोहोचण्यासाठी लोकांना हमुसर गावामार्गे सुमारे १४ किलोमीटरचा वळसा घ्यावा लागला. रात्रभर लष्कराच्या गाड्या येत-जात होत्या. संपूर्ण गाव आणि आजूबाजूचा परिसर लष्करी छावणीसारखा दिसत होता. हवाई दल आणि लष्कराने अपघातस्थळी तंबू उभारून पुरावे गोळा केले. रात्रीही त्यांनी ढिगाऱ्यांचा शोध घेतला. त्यांनी व्हिडिओग्राफी आणि छायाचित्रण देखील केले.