हिंदी इंडस्ट्रीत सेटवर भांडणे होतात: ‘अगाथिया’ चित्रपटाच्या स्टारकास्टने सांगितला साऊथ आणि नॉर्थ इंडस्ट्रीचा फरक, जीवा म्हणाली- बॉलिवूडची पद्धत पाहून आश्चर्य वाटले

‘अगाथिया’ हा चित्रपट २८ फेब्रुवारी रोजी संपूर्ण भारतात प्रदर्शित होणार आहे. तमिळ व्यतिरिक्त हा चित्रपट हिंदी आणि तेलगूमध्येही प्रदर्शित होणार आहे. राशी खन्ना, जीवा, अर्जुन सर्जा आणि एडवर्ड सोनेनब्लिक यांच्या प्रमुख भूमिका असलेला हा चित्रपट विजय यांनी दिग्दर्शित केला आहे. हा एक पीरियड हॉरर अ‍ॅक्शन कॉमेडी चित्रपट आहे. या चित्रपटात देवदूत आणि राक्षसांसह, आयुर्वेद सिद्धासारख्या वैद्यकीय प्रणालींवर चर्चा करण्यात आली आहे.

गेल्या वर्षी प्रदर्शित झालेला राशीचा ‘द साबरमती रिपोर्ट’ हा चित्रपट खूप चर्चेत होता. दरम्यान, जीवा रणवीर सिंग आणि दीपिका पदुकोण स्टारर ‘८३’ चित्रपटात दिसला होता. एडवर्ड हा एक अमेरिकन अभिनेता आहे आणि त्याने ‘आरआरआर’, ‘केसरी’, ‘मणिकर्णिका’ सारख्या चित्रपटांमध्ये काम केले आहे.

चित्रपटातील स्टारकास्ट राशी, जीवा आणि एडवर्ड यांनी दिव्य मराठीशी चर्चा केली आहे. संभाषणातील ठळक मुद्दे वाचा…

प्रश्न- जीवा, सर्वप्रथम तू अमर चौधरीपासून जीव कसा बनलास याची कहाणी सांग.

उत्तर- माझे वडील राजस्थानचे आहेत आणि आई मदुराईची आहे. माझे खरे नाव अमर चौधरी आहे. मी जेव्हा इंडस्ट्रीत आलो तेव्हा त्या वेळी दुसऱ्या एका अभिनेत्याची एन्ट्री झाली होती. त्याचे नावही अमर होते. जेव्हा त्याने त्याचे नाव जाहीर केले तेव्हा मी माझे नाव बदलून जीवा ठेवले.

प्रश्न- राशी, तू सतत चांगले चित्रपट करत आहेस. तुमची पटकथांची निवड खूप वेगळी आहे. तू आतापर्यंत साकारलेल्या भूमिकांपेक्षा हे पात्र किती वेगळे आहे?

उत्तर- मला हॉरर एज शैली खूप आवडते. मी सहजासहजी घाबरत नाही. माझ्यासाठी, भयपट म्हणजे अशी गोष्ट जी मला घाबरवते. मी हा चित्रपट साइन केला कारण तो एक भयपट फँटसी आहे आणि एक थ्रिलर देखील आहे. मला वाटत नाही की आपण या प्रकारच्या गोष्टींचा जास्त शोध घेतला आहे. या चित्रपटातील संगणक-निर्मित प्रतिमा (CGI) काम एक वर्ष चालले. ज्यांनी मार्वल-डीसीसाठी संगणकावर आधारित प्रतिमा बनवल्या आहेत त्यांनी या चित्रपटात काम केले आहे. तुम्हाला ते दिसेल. आमच्या चित्रपटाचा मुख्य आकर्षण म्हणजे क्लायमॅक्स. मी चित्रपट साइन केला आहे असे अनेक घटक आहेत. या चित्रपटातील प्रत्येक पात्र महत्त्वाचे आहे. चित्रपटात थोडीशी विनोदी भावनाही आहे. भावना आणि अनेक स्तर देखील उपस्थित आहेत. मी असा चित्रपट यापूर्वी कधीही केला नव्हता, त्यामुळे माझ्यासाठीही एक रोमांचक घटक होता. मी विचार केला, ठीक आहे, मी वेगवेगळ्या शैलींमध्ये काम केले आहे, मला हेही करून पाहू दे. मलाही खूप मजा आली.

प्रश्न: जीवा, तुझ्यासाठी ‘अगाथिया’ म्हणजे काय?

उत्तर: ‘अगाथिया’ हा माझ्यासाठी एक महत्त्वाचा चित्रपट आहे. या चित्रपटात सर्वकाही आहे – अ‍ॅक्शन, थ्रिलर आणि हॉरर. चांगले सहकलाकारही आहेत. तुम्ही म्हटल्याप्रमाणे, चित्रपट कोणत्याही भाषेत असला तरी, प्रेक्षक भावनांशी जोडला जातो. तर ती भावना या चित्रपटात दिसेल. आणि मला वाटते की संपूर्ण भारतातील प्रेक्षक या चित्रपटाशी जोडले जातील. हा एक प्रकारचा कौटुंबिक चित्रपट आहे. लहान मुलेही ते पाहू शकतात. या चित्रपटात मार्वल तंत्रज्ञ आहेत. इराणी ग्राफिक तंत्रज्ञांनी त्यावर काम केले आहे. आम्ही दक्षिण भारतीय प्रेक्षकांना लक्षात ठेवून काम केले, पण अंतिम उत्पादन पाहिल्यानंतर, आम्ही ते संपूर्ण भारतात बनवले.

राशी आणि जीवा पहिल्यांदाच एकत्र स्क्रीन शेअर करत आहेत.

प्रश्न: एडवर्ड, पोस्टर्स आणि चित्रपटात तू सगळीकडे आहेस?

उत्तर- मला या चित्रपटात काम करायला खूप मजा आली. या चित्रपटात बरीच संगणक-निर्मित प्रतिमा (CGI) पाहायला मिळतील. हे पोस्टर तयार होईपर्यंत मी स्वतःला या अवतारात कल्पनाही करू शकत नव्हतो. मी खलनायक म्हणून खूप काम केले आहे. या चित्रपटात मी खलनायकाची भूमिकाही केली आहे. पण माझी ही भूमिका थोडी वेगळी आहे कारण मी एका फ्रेंच खलनायकाची भूमिका करत आहे. माझे कॅरेक्टर आणि त्याचे हेतू खूप वाईट आहेत. मी ते अधिक भयानक बनवण्याचा प्रयत्न केला.

प्रश्न: चित्रपटात किंवा सेटवर कोणते आव्हान होते?

उत्तर– बघा, मला कोणतेही आव्हान वाटले नाही. मी आधी एक तमिळ चित्रपट केला आहे. मला बाहेरचे वाटत नाही. जेव्हा मी तमिळ चित्रपट करतो तेव्हा मला असे वाटते की मी येथे आहे. जेव्हा मी तेलुगू किंवा हिंदी बोलतो तेव्हा मी त्या ठिकाणांपैकी एक बनतो. माझ्यासाठी आव्हान होते ते घाबरण्याचे. मी तुम्हाला सांगितल्याप्रमाणे, मी सहजासहजी घाबरत नाही. आणि जेव्हा काहीतरी प्रत्यक्षात घडत नाही, तेव्हा तुम्हाला कल्पना करावी लागते. मग ते थोडे कठीण होते.

प्रश्न: आजकाल, इंडस्ट्रीमध्ये ऐतिहासिक आणि सांस्कृतिक चित्रपटांची निर्मिती जास्त होत आहे. लोकांनाही ते आवडत आहे. तुम्हाला काय म्हणायचे आहे?

उत्तर/जीवा- हो, आजकाल पाश्चात्य संस्कृतीचा प्रभाव सर्वत्र किंवा सोशल मीडियावर दिसून येतो. पण जेव्हा कथा एखाद्याच्या संस्कृतीशी किंवा मुळांशी जोडलेली असते तेव्हा भावना तिच्याशी जोडल्या जातात. या चित्रपटाचे चित्रीकरण कोविडनंतर सुरू झाले. कोविड दरम्यान, बरेच लोक आयुर्वेद आणि होमिओपॅथीकडे वळले. चित्रपटात त्याचा काही प्रभाव आहे. या चित्रपटात आरोग्याबद्दलही बरेच काही आहे.

उत्तर/- मी म्हणेन की सिनेमा हा आपल्या समाजाचा आणि संस्कृतीचा आरसा आहे. सोशल मीडिया आल्याने लोक त्यांच्या संस्कृतीपासून दूर जाऊ लागले. पूर्वी आम्ही पुस्तकेही वाचायचो. लोक पूर्वी गीता आणि पुराणे वाचत असत पण आजकाल लोक तेवढे वाचत नाहीत. लोक अधिक दृश्य माध्यमे पाहत आहेत. लोक त्यांच्या संस्कृतीशी जोडलेले राहण्यासाठी पॉडकास्ट ऐकतात आणि चित्रपट पाहतात. अशा परिस्थितीत, जेव्हा असे चित्रपट बनवले जातात तेव्हा लोक अधिक कनेक्ट होऊ शकतात. आणि आम्हाला आनंद आहे की आमचा चित्रपट समाजाला संदेश देत आहे.

प्रश्न: एडवर्ड, तुला भारतीय संस्कृती आणि अध्यात्माबद्दल किती माहिती आहे?

उत्तर- मी दरवर्षी माझ्या कुटुंबासह एक महिन्यासाठी केरळला येतो. तिथे पंचकर्म केंद्रात जातो. माझे संपूर्ण कुटुंब पंचकर्म उपचार घेते. आयुर्वेद आणि सिद्ध (दक्षिण भारतीय औषध प्रणाली) माझ्या हृदयाच्या खूप जवळ आहेत. या चित्रपटात मी आणि अर्जुन सर्जा अभिनीत सिद्धाची कथादेखील आहे. मी म्हणेन की सिद्ध हा या देशासाठी आणि संस्कृतीसाठी एक मोठा खजिना आहे.

एडवर्ड हा मुंबईस्थित अमेरिकन अभिनेता आहे. हिंदी व्यतिरिक्त त्यांनी साऊथ इंडस्ट्रीतही खूप काम केले आहे.

प्रश्न: तुम्ही तिघांनीही हिंदी इंडस्ट्रीमध्ये तसेच दक्षिणेतही काम केले आहे. तुम्हाला फरक जाणवतो का?

उत्तर/- मला वाटते भाषेव्यतिरिक्त फारसा फरक नाही. दोन्ही उद्योगातील लोकांना चांगले चित्रपट बनवायचे आहेत. प्रेक्षकांपर्यंत तुमची पोहोच शक्य तितकी वाढवायची आहे.

उत्तर/एडवर्ड – मी म्हणेन की मला दिसणारा सर्वात मोठा फरक म्हणजे काम करण्याची पद्धत. दक्षिणेतील सेटवर कामाचे वातावरण शांत आणि आनंदी आहे. हिंदी इंडस्ट्रीमध्ये सेटवर थोडे जास्तच नाट्य आहे. मला दक्षिण भारतीय जेवण आवडते.

उत्तर/जीवा- मी ‘जिप्सी’ हा चित्रपट केला होता. या चित्रपटाचे चित्रीकरण संपूर्ण भारतात झाले. त्या काळात मला देशभर प्रवास करण्याची संधी मिळाली. मला तर सगळे लोक सारखेच वाटत होते. भावना सारख्याच आहेत, कुटुंबेही सारखीच आहेत. फक्त हवामान आणि अन्न यात फरक आहे. एक फरक असा आहे की दक्षिणेला एक समुद्रकिनारा आहे आणि उत्तरेला एक नदी आहे.

मी एडवर्डशी फारसा सहमत नाही. मी ‘८३’ चित्रपटात काम केले आहे. हिंदी इंडस्ट्रीचे तंत्रज्ञ आणि पद्धती पाहून मी थक्क झालो. मला वाटतं एडवर्डने दिग्दर्शकासोबत दक्षिण भारतीय चित्रपटात काम केलेले नाही. तिथे जास्त आवाज आहे. हा उत्तर आणि दक्षिणेचा प्रश्न नाही. ते सुमारे एक संच आहे. जर प्री-प्रॉडक्शनचे काम नीट झाले नाही तर निर्माता आणि दिग्दर्शक तक्रार करू लागतात.

प्रश्न: साधारणपणे असा समज आहे की दक्षिणेकडील लोक अधिक शिस्तीत राहतात. तिथले स्टार वेळेवर सेटवर येतात. असं आहे का?

उत्तर/रक्कम- दोन्ही इंडस्ट्रीमध्ये मी आतापर्यंत काम केलेले प्रत्येक चित्रपट. सगळे तिथे वेळेवर येतात. सकाळी ६ वाजता कॉल टाइम असताना ११ वाजता येणारा माझा एकही सहकलाकार नाही. सगळे सहा वाजता येतात.

उत्तर/एडवर्ड- मीही ते पाहिले आहे. दाक्षिणात्य कलाकार वेळेबाबत शिस्तबद्ध असतात.

उत्तर/जीव- असं काही नाहीये. मुंबईत वाहतुकीची समस्याही आहे. दक्षिणेतही वेळेबाबत समस्या आहे. जर हिंदी इंडस्ट्रीमध्ये, ६ वाजताच्या कॉल टाइममध्ये, काही स्टार ११ वाजता येतात, तर दक्षिणेत, ते कधीकधी दुपारी ३ वाजता येतात. हे स्टार आणि स्टारडमवर देखील अवलंबून असते. याशिवाय, बऱ्याचदा ज्येष्ठ कलाकार असेही म्हणतात की जर माझे ४ संवाद असतील तर दिवसभर बसून राहण्यात काही अर्थ नाही. मी म्हणेन की ही गोष्ट सर्वत्र सारखीच आहे.

‘८३’ चित्रपटादरम्यान आम्ही लंडनमध्ये चित्रीकरण करत होतो. तिथली कॉल टाइम सकाळी सात वाजताची होती. रणवीर सिंगसह संपूर्ण टीम वेळेवर सेटवर येत असे. रणवीर सिंग व्यतिरिक्त, इतर कलाकार होते ज्यांचे लूक बदलले होते. मी त्यांना थंडीत सकाळी एक तास लवकर येताना पाहिले आहे. तो सकाळी सहा वाजता मेकअप करण्यासाठी बसायचा.

प्रश्न: तुमच्या तिघांपैकी कोणता हॉरर जॉनर चित्रपट सर्वात जास्त आवडला?

उत्तर/राशी- मला उर्मिला मातोंडकर मॅडमचा ‘कौन’ खूप भयानक वाटला. याशिवाय ‘नैना’ हा एक हिंदी चित्रपट होता, तोही भयपट होता. इंग्रजी चित्रपटातील ‘रिंग’ आणि प्रादेशिक चित्रपटातील ‘चंद्रमुखी’ पाहून मला खूप भीती वाटली.

उत्तर/जीवा- माझ्यासाठी ‘कॉन्ज्युरिंग’ हा हॉलिवूड चित्रपट सर्वात भयानक आहे. हे कोणत्याही हॉरर चित्रपटापेक्षा जास्त आहे. माझा ‘सांगिली बुंगिली’ हा चित्रपटही खूप भयानक आहे.

उत्तर/एडवर्ड- मी हॉरर चित्रपट थोडे टाळतो. मला भीती वाटते. मी जास्त भयपट पाहू शकत नाही. मी माझ्या लहानपणी ‘एलियन’ नावाचा एक चित्रपट पाहिला होता. त्याचा अजूनही माझ्यावर खोलवर परिणाम होतो, कदाचित म्हणूनच मी भयपट पाहणे टाळतो.

राशी, जीवा आणि एडवर्ड यांनी अनेक दक्षिण चित्रपटांमध्ये काम केले आहे.

प्रश्न: जर तुम्हा तिघांनाही वेळ प्रवास करण्याची संधी मिळाली तर तुम्हाला कोणत्या युगात जायला आवडेल?

उत्तर/राशी- मला ६०-७० च्या दशकात परत जायला आवडेल. त्या वेळी देशात एक नवीन संस्कृती विकसित होत होती. चित्रपटांमध्ये नावीन्य येऊ लागले. समाज कसा होता आणि लोक सोशल मीडियाशिवाय कसे जगत होते? तर, मला ते जीवन पहायचे आहे.

उत्तर/जीवा- मला सोशल मीडियाच्या आधीचा काळही पहायला आवडेल. आता काहीही गुप्त राहिले नाही. सध्या, अभिनेत्याच्या आयुष्याबद्दल आणि पापाराझी संस्कृतीबद्दलची मिनिटा-मिनिटाची माहिती कलाकारांना थोडी अस्वस्थ करते. याशिवाय, मी माझ्या फ्लॉप चित्रपटांना टाइम ट्रॅव्हलिंगद्वारे बदलू इच्छितो.

प्रश्न: जर तुमच्या सर्वांना गायब होण्याची किंवा भूत बनण्याची संधी मिळाली तर तुम्ही कोणाला घाबरवू इच्छिता?

उत्तर/राशी- जर मला अदृश्य शक्ती मिळाली तर मी अदृश्य राहणे पसंत करेन. जर मी भूत झालो तर मला माझा भाऊ आणि माझी मैत्रीण तमन्ना भाटिया यांना घाबरवायचे आहे. तमन्नाला खूप भीती वाटते.

उत्तर/जीवा- राशी म्हणत राहते की जर तो घाबरला नाही तर मी त्याला घाबरवीन. आणि मी हॉलिवूड स्टुडिओमध्ये अदृश्य राहून आराम करेन. मी तिथून खूप काही शिकेन आणि ते भारतात लागू करेन.

उत्तर/एडवर्ड- जर मला सुपर पॉवर मिळाली तर मला उडण्याची सुपरपॉवर हवी असेल. मला कोणालाही घाबरवायचे नाहीये. मला कोणाचीही हेरगिरी करायची नाही.